مبانی نظری درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

معرفی مبانی نظری و پیشینه پژوهشی فصل دوم پایان نامه درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

بخشهایی از متن مبانی نظری

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

جدید ترین درمان برای کودکان ADHD آموزش نوروفیدبک می باشد، نوروفیدبک، نوعی رویکرد توانبخشی در درمان است و هدف آن، بهنجارسازی پایدار ADHD-ADD و بهنجارسازی پایدار رفتار بدون وابستگی مداوم به داروها یا رفتار درمانی است. نوروفیدبک، یک سیستم درمانی جامع است که مستقیما بر روی کارکرد مغز کار می کند.

نوروفیدبک یک فرایند آموزشی است که در آن مغز، خود تنظیمی را فرا می گیرد. نورولوژیک اساس این اختلال را می پذیرد. با عنایت به اینکه کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی - نقص توجه، در مقایسه با افراد نرمال، فعالیت امواج مغزی آهسته تتا بیشتر و فعالیت بتای کمتری دارند، نوروفیدبک به دنبال آن است تا به بیماران آموزش دهد واکنشهای امواج مغزی خود را نسبت به محرکها، بهنجار سازند.

از زمان اولین گزارشات از درمان اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) از طریق نوروفیدبک در سال 1976، در مطالعات بسیاری به بررسی و تحقیق درباره اثرات نوروفیدبک بر نشانه های مختلف ADHD اعم از بی توجهی، بیش فعالی و تکانش پذیری پرداخته اند این روش همچنین مورد استفاده اطباء بسیاری قرار گرفته است ولی میزان تاثیر گذاری این درمان بر مبنای شواهد- هنوز مشخص نیست...

پرتکل های درمان ADHD با استفاده از نوروفیدبک

بسیاری از بیماران که مبتلا به ADHD تشخیص داده شده اند در آزمونهای QEEG و PET آرام شدگی امواج مغزی را به طور فراوان در سطح قشری مغز نشان می دهند و درصد کمتری از مبتلایان به ADHD برانگیختگی بیشتر از حد قشری را از خود نشان می دهند. طول 3 دهه گذشته روشهای درمانی با استفاده از نوروفیدبک که آرام شدگی قشری یا انگیختگی مفرط را مورد هدف قرار داده اند در مطالعات گروهی و موردی کنترل شده مورد ارزیابی قرار گرفته اند.

در هریک از این مطالعات بیماران در برنامه های آموزشی شرکت کرده اند که در آنها از طریق (نمایش صوتی یا تصویری) برای تولید یک متغییر مشخص در فعالیت قشری. ( برای مثال کاهش دامنه فعالیت در فرکانس کندتر EEG، افزایش فعالیت در فرکانسهای سریعتر) تقویت و تشویق شده اند. به طور معمول بیمار باید این تغییر مطلوب را برای دریافت تشویق در حدود 0.5 ثانیه حفظ کنند. اگر بیمار بتواند سطح فعالیت را در نواحی که مسئول توجه و کنترل رفتار هستند نرمال کنند، آنها می توانند به طور رو به گسترش توانایی های مناسب را برای توجه و حفظ کنترل رفتارشان نشان دهند.

پرتکل افزایش فعالیت باند SMR کاهش فعالیت باند تتا-2

در این نوع از بیوفیدبک EEG بیمار برای گسترش کنترل روی رفتارهای بیش فعالی و غیر ارادی با یادگیری افزایش تولید SMR (15-12 هرتز) در یکی از دو مکان C3 یا C4 در حالیکه همزمان تولید فعالیت در باند تتا 7-4 هرتز را کاهش می دهند. تشویق می شوند. معمولا ثبت از یک مکان فعال با مرجعیت لاله های گوش که به هم متصل شده اند به دست می آیند. فیدبکهای صوتی (تونهای صدا) یا تصویری (طرحهای گرافیکی، یا شکل های کارتونی، حرکات قطعات پازل...) با توجه به موفقیت بیمار در کنترل دامنه سیگنال در باند تتا یا SMR بالای آستانه مقدار قبل از درمان هستند، ایجاد می شوند. این نوع آموزش در اولین کاربرد نوروفیدبک برای ADHD در نظر گرفته شده. ...

فهرست مطالب مبانی نظری

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

منشاء سیگنالهای مغزی

امواج مغزی و کارکردهای آن

پرتکل های درمان ADHD با استفاده از نوروفیدبک

انواع نوروفیدبک ها

تعاریف و نقائص کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی - نقص توجه

توجه و تمرکز

تغییر میزان توجه

پیشینه تجربی پژوهش

تحقیقات داخلی

منابع

فارسی

لاتین