پایان نامه نقش رشته تحصیلی و سنجش خلاقیت در دانشجویان

در این پایان نامه ابتدا به سنجش خلاقیت دانشجویان در سه رشته روانشناسی، مدیریت آموزشی و مشاوره و راهنمایی می پردازیم و سپس به این سوال جواب می دهیم که آیا دوره تحصیل دانشگاهی فرد در رشد خلاقیت او تاثیر داشته است یا خیر؟

چکیده تحقیق:

تحقیق حاضر با هدف سنجش میزان خلاقیت دانشجویان سه رشته روان شناسی، مدیریت آموزش و مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی و بررسی نگرش آنان در مورد تأثیر دوره تحصیل دانشگاهی بر رشد خلاقیتشان تدوین شده است.

نمونه آماری این تحقیق شامل 124 نفر از دانشجویان دختر و پسر این دانشکده می باشد. که 46 نفر از رشته مدیریت آموزشی، 42 نفر از رشته مشاوره و 36 نفر از رشته روان شناسی را شامل می شود. روش نمونه گیری آن، طبقه ای تصادفی نسبتی است که از بین سه گروه آموزش تعدادی ضد دانشجویان متناسب با رشته براساس جدول مورگان انتخاب شدند.

برای سنجش خلاقیت افراد از پرسشنامه سنجش خلاقیت CREE تورستون استفاده شد و برای بررسی تاثیر دوره تحصیل دانشگاهی بر رشد خلاقیت دانشجویان از یک مصاحبه کتبی استفاده گردید.

جهت تجزیه و تحلیل داده ها برای تعیین رابطه هر کدام از سوالات مصاحبه کتبی استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها برای تعیین رابطه هر کدام از سوالات مصاحبه کتبی و جنس افراد و رشته تحصیلی آنان با میزان خلاقیت افراد از آزمون ناپارامتر یک خی دو پیرسون استفاده شد و برای تعیین رابطه معدل و جنس افراد با خلاقیت از آزمون ناپارامتریک کروکسال والیس استفاده شده است.

فرضیه اصلی :

رشد خلاقیت با دوره تحصیل دانشگاهی فرد در ارتباط است.

فرضیات فرعی :

ویژگیهای شخصی فرد (سن، جنس) با رشد خلاقیت در ارتباط است.

رشد خلاقیت با رشته تحصیلی فرد در ارتباط است.

نمره خلاقیت بالا با نمره معدل بالا در هر کدام از رشته ها در ارتباط است.

مدرسه و دانشگاه و نقش آن در خلاقیت

محققان معتقدند همه انسانها در کودکی از استعداد خلاق بر خور دارند لیکن عدم وجود محیطی مناسب و بی توجهی و عدم تقویت این توانایی مانع ظهور آن می گردد. برای هر جامعه ای وجود افراد خلاق از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا جوامع در دوره انتقال و تغییر، نیاز مبرم به راه حلهای خلاق برای مسائل حال و آینده دارد.

کارن، لیست و زنزولی (1991) مطالعه ای راجع به زنان خلاق داشته اند. محققان می نویسند: سوال اول آنها در رابطه با نقش مدرسه در خلاقیت آنها بود. به اعتقاد آزمودنیها مدرسه نقشی در تشویق آنها نداشته و مطلقا توجهی به تربیت عاطفی و زیبا شناختی آنها نشده است، اما تقریبا تمام آزمودنیها گفته اند در طول دوران مدرسه یک معلم مشوق داشته اند.

الگوی زنزولی :

زنزولی (1993) نظریه جالبی را در رابطه با عوامل موثر در پرورش خلاقیت در مدرسه ارائه می دهد. سه عنصر اصلی نظریه او عبارتند از: معلم، دانش آموز، برنامه درسی.

ارتباط بین این عناصر و زیر عناصر آنها در نمودار 2-2 یک عامل اساسی در این ارتباط است توانایی ها، علایق و روشهای یادگیری نشان داده شده است. با ترکیب مناسب این عناصر یادگیری موثر و خلاق حاصل می گردد. یادگیرنده با تواناییها، علایق و روشهای یادگیری در افراد کاملا متفاوت است. بنابراین در یادگیری خلاق نمی توان از این اختلافات اساسی غافل ماند. بنابراین باید یک سبک یادگیری مناسب برای هر دانش آموز را برگزینیم. البته وجود موقعیتهای آموزشی گروهی، مانع اصلی انجام این ایده آل است. یک روش واقع گرایانه این است که دانش آموزان سبکهای مختلف را تجربه کنند و ترکیبی از سبکها استفاده شود. بدین ترتیب تعلیمات انعطاف پذیر که لازمه یادگیری خلاق است محقق می گردد.

برنامه درسی با زیر مجموعه ساختار رشته، محتوا و روش شناسی رشته و توجه به تخیل نیز عامل دیگر این ارتباط است. در ساختار رشته، مهم، مجموعه اطلاعات و حقایق نیست. بلکه راه دقیق تفکر در باره اطلاعات باید مد نظر باشد. بسیاری از افراد اطلاعات زیادی از رشته دارند اما راه تفکر درباره آن رشته را نمی دانند. در محتوای رشته دو مسئله مطرح است :اول اینکه، یک دوره و واحد درسی چه موضوعاتی را باید در بر بگیرد.